Kabadayılar

Kabadayı şafaklardan uyan ve kimselere belli

KABADAYI ŞAFAKLARIN SONU

Yaşlımı sın,işsiz mi kaldın?..

Yandın demektir dosum!..

Burası Almanya...

Yabancı işçi yanacılara iş bulma imkanı yoktur.Bu sözleri kafana sokmalısın!..

Eskiden,gençliğinde,hurma ağaçlarının altında serinlenirdin ama, bağrını yakan evren sevgisi seni göçebe kervanına taktı.

Birakiverdin,o hurma ağaçlarını,geldin,kondun gurbet tarlasına ve tükeninciye kadar Alman'a çalışarak gençliğinin en şirin yıllarını hebâ ettin!..

Şimdi ummadığın sonuç çattı, çalıştığın firma iflas etti.

Yaşın,elliklerin ortasında ve sende ortada kaldın.

Bunun böyle olduğun yerde dönsen aynı görüntüden sıyrılamayacaksın...

OKUMAYI sevmediğin için,gazetelere gözlerin ilişmesi..ousa,büyük gazetelerin,büyük yazarların,büyük puntolarla çoktan beri anlatı bu yazdıklarımı.

HAYATTA en büyük belâ,cahil kalmaktır dostum!..Aynı hamamın,ayni kurnası,ayni güzellikte kalmayacaktı.Eskiler yıkılacak,yerine yeniler inşa edilecekti...Buydu hayat sırları.

Elinden gelecek hiç bir şey yoktur dostum.

Geriyede dönemezsin.İbibik kuşaları gibi,çevrende pinekleyecek,sosyal yardımlarla yarı aç yarı tok, ömrünün sonuna kadar südüreceksin...

Ama unutma,sağlıklı kalmaya çalış.Ruhunda şeytenlar kolduk değiştirmesin!..

Uyma,kismetleri parçalanmış,sende kör cahillere...Sen,sensin,senin göbeğin haramlarla şiimedi.

Alın terininin nurlu salkımları,iki kaşının arasında okumuyor.

..ve,o hurma ağaçlarının gölgeleri daha silinmedi bakışlarında dostum!..

KABADAYI Şafaklarda uyan,kabadayı şafakların birinde sön ama;kimselere metelik verme.

Prens Carolina'nın uzun suratı,sana ne be adam!..

Onun anası hızlı yaşadı,hızlı bir ruzgarla,hızlı bir uçuruma düştü ve öldü...

Bundan böyle tavsiyelere böl kendini.Günde dört mevsimi bir arda yaşa...

Ama unutma,sağlıklı kalmaya çalış.Haline şükretmeyi unutma...

Çorum'lu Savaş gibi düşün,rüyanın birinde oğlun olursa, ismini BARIŞ koy,savaş bitti de...

Bak dostum!..benim ellerim seninkilerden ikimisli nasırlı.

Çalışmak ve yazmak eserı bunlar,bu avuç,parmakların uçları...

ARTIK gözlerimizde “nasırlar” vurur oldu bu gurbet çarkında.

Derdin büyüdüğü günlerde beni ara...Bilirsin,bana “dertlerin adamı” derler Köln şehrinde.

Hadı,göreyim seni,kısıtlı yaşa ama,unutma sağlıklı kalmaya alış.

Kabadayı şafaklardan uyan ve kimselere belli etmeden,kabadayı şafakların birinde sön!..

Bir mumun lavlarında erimiş say kendini.

* Kemal Petriçli,Köln,1987

(Kemal'ın bize gönderdiği,yazılarından birini,yeniden kayıt ederek,sizlerle peyleşelım,dedik. Eski tanıdık birisiydi.

Çoktandır ses sedâda yoktu. Eşini kaybetmiş,Köln'de yaşadığını,yeğeninden öğreniyoruz. Şair,yazar Kemal dostuma selam ve saygılar olsun.(12.10.2021)

Aslında,İzmir 1938 Menemen doğumluydu.